มลพิษทางอากาศ เพื่อป้องกันผลกระทบจากมลพิษทางอากาศ ในบรรยากาศต่อสุขภาพของประชาชน ได้มีการพัฒนากฎอนามัย ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับการรับรองคุณภาพ ของอากาศในบรรยากาศในพื้นที่ที่มีประชากร เอกสารนี้กำหนดข้อกำหนดด้านสุขอนามัย ที่บังคับสำหรับการรับรองคุณภาพของอากาศในบรรยากาศในพื้นที่ ที่มีประชากรและการปฏิบัติตามมาตรฐานด้านสุขอนามัยในการจัดวาง การออกแบบ การก่อสร้าง การสร้างใหม่
การดำเนินงานของสิ่งอำนวยความสะดวก ตลอดจนในการพัฒนาทุกขั้นตอน ของเอกสารการวางผังเมือง คุณภาพของอากาศในบรรยากาศในพื้นที่ ที่มีประชากรได้รับการประเมินตามมาตรฐานด้านสุขอนามัย ความเข้มข้นสูงสุดที่อนุญาต MPC ของมลภาวะในบรรยากาศของสารเคมีและสารชีวภาพ เกณฑ์มาตรฐานนี้รับประกันการปฏิบัติตามทำให้ไม่มีผลกระทบโดยตรง หรือโดยอ้อมต่อสุขภาพของประชากร และสภาพความเป็นอยู่สำหรับสารบางชนิด
อนุญาตให้ใช้ระดับการสัมผัสที่ปลอดภัย SEL ที่บ่งชี้ได้ ตามกฎสุขาภิบาลจะต้องปฏิบัติตามมาตรการ ในเขตที่อยู่อาศัยและในพื้นที่อื่นๆ ของที่อยู่อาศัย ในสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของประชากรในพื้นที่ ของการจัดวางสถาบันทางการแพทย์ และการป้องกันสำหรับการพักระยะยาวของผู้ป่วย และศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพ 0.8 MPC ได้รับการจัดตั้งขึ้น สถานที่พักผ่อนหย่อนใจของประชากรรวมถึงดินแดน ที่จัดสรรในแผนทั่วไปของเมือง แผนงานของการวางแผนระดับภูมิภาค
การพัฒนาเขตชานเมือง การตัดสินใจของหน่วยงานท้องถิ่นสำหรับการจัดพื้นที่รีสอร์ท การจัดวางโรงพยาบาล บ้านพัก หอพัก ฐานการท่องเที่ยว กระท่อมฤดูร้อนและแปลงสวน ประชากรที่พักผ่อนหย่อนใจ ชายหาดในเมือง สวนสาธารณะ สิ่งอำนวยความสะดวกด้านกีฬา และสิ่งอำนวยความสะดวกกลางแจ้ง ในเอกสารนี้กำหนดว่าการป้องกันการปรากฏตัวของกลิ่นที่ระคายเคือง และปฏิกิริยาสะท้อนกลับของประชากร เช่นเดียวกับผลกระทบเฉียบพลัน
มลภาวะในชั้นบรรยากาศที่มีต่อสุขภาพ ในช่วงความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นในระยะสั้น จะต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดสูงสุด การป้องกันผลกระทบด้านลบต่อสุขภาพของประชาชน ในกรณีที่สัมผัสกับมลภาวะในชั้นบรรยากาศเป็นเวลานาน จะต้องปฏิบัติตาม MPC รายวันโดยเฉลี่ย MAC cc สำหรับสารที่มี MPC เฉลี่ยต่อวันเท่านั้นเมื่อใช้วิธีการคำนวณ เพื่อกำหนดระดับมลพิษในบรรยากาศจะใช้ MPC ss สอดคล้องกับ MPC สำหรับพื้นที่อยู่อาศัย และสำหรับพื้นที่นันทนาการสาธารณะ
โดยคำนึงถึงผลรวมของผลกระทบทางชีวภาพของสาร หรือผลิตภัณฑ์ของการเปลี่ยนแปลงในบรรยากาศตลอดจนมลพิษทางอากาศ เนื่องจากที่มีอยู่ภายใต้การก่อสร้าง และสิ่งอำนวยความสะดวกตามแผนการก่อสร้าง ที่เป็นต้นเหตุของ มลพิษทางอากาศ ในเขตที่อยู่อาศัยของประชากรต้องสังเกตขีดจำกัด ความเข้มข้นสูงสุด สูงสุดครั้งเดียวและเฉลี่ยต่อวัน การป้องกันการกระทำที่ระคายเคือง และปฏิกิริยาสะท้อนกลับของประชากร ตลอดจนผลกระทบเฉียบพลันของมลภาวะ
ในชั้นบรรยากาศที่มีต่อสุขภาพ ในช่วงที่มีความเข้มข้นสูงขึ้นในระยะสั้น รับรองได้โดยการปฏิบัติตาม MPC แบบครั้งเดียวสูงสุด MPC mr ในบางกรณี ในกรณีที่ไม่มีข้อบังคับด้านสุขอนามัย สามารถใช้มาตรฐานระดับการสัมผัสที่ปลอดภัย SLI โดยประมาณได้ชั่วคราวไม่เกิน 3 ปีมาแทนที่ MPCmr เพื่อให้เป็นไปตามข้อบังคับด้านสุขอนามัย ออกแบบ สร้างและดำเนินการสิ่งอำนวยความสะดวก หากการปล่อยมลพิษมีสารที่ไม่ได้รับการรับรอง MPCs
SHLI ตลอดจนสิ่งอำนวยความสะดวก ที่เป็นแหล่งของมลพิษทางอากาศ ในพื้นที่ที่มีระดับมลพิษ ความเข้มข้นพื้นหลังเกินมาตรฐานสุขอนามัยที่กำหนดไว้ เมื่อมีการวางแผน ออกแบบ สร้างและว่าจ้างสิ่งอำนวยความสะดวกและสร้างใหม่ ในระหว่างการปรับปรุงอุปกรณ์ทางเทคนิค ของสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอยู่ พลเมืองผู้ประกอบการแต่ละราย นิติบุคคลมีหน้าที่ต้องใช้มาตรการ เพื่อลดการปล่อยมลพิษให้มากที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้โดยใช้ของเสียต่ำ
เทคโนโลยีที่ปราศจากของเสียต่างๆ และการใช้ทรัพยากรธรรมชาติแบบบูรณาการ ตลอดจนมาตรการในการดักจับทำให้ค่าเป็นกลาง เพื่อใช้การปล่อยมลพิษที่เป็นอันตรายน้อยที่สุด จึงจะอนุญาตให้สร้างใหม่และอุปกรณ์ทางเทคนิค ของสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอยู่ได้ในพื้นที่ดังกล่าว โดยมีเงื่อนไขว่าการปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศ จะลดลงจนถึงระดับสูงสุดที่อนุญาต MAE ที่กำหนดโดยคำนึงถึงข้อกำหนดของสถานที่ตั้ง การออกแบบ การก่อสร้าง และการว่าจ้างสิ่งอำนวยความสะดวกเป็นสิ่งต้องห้าม
หากการปล่อยมลพิษนั้น รวมถึงสารที่ไม่ได้รับการรับรองจาก MPC หรือ SHEL ควรระลึกไว้เสมอว่าควรเลือกสถานที่สำหรับก่อสร้างอาคารใหม่ และขยายสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอยู่ โดยคำนึงถึงลักษณะภูมิอากาศภูมิประเทศ รูปแบบการกระจายของการปล่อยมลพิษทางอุตสาหกรรม ในชั้นบรรยากาศตลอดจนศักยภาพในการเกิดมลภาวะในชั้นบรรยากาศ การจัดตำแหน่งวิสาหกิจที่จำแนก ตามการจำแนกประเภทสุขาภิบาลไปยังระดับอันตราย 1 และ 11 ในพื้นที่ที่มี PZA สูง
ซึ่งตัดสินใจเป็นรายบุคคลโดยหัวหน้าแพทย์สุขาภิบาลไทย หรือรองผู้อำนวยการของเขา ไม่อนุญาตให้วางวัตถุประเภทอันตราย I II ในบริเวณที่อยู่อาศัยและสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ สำหรับสถานประกอบการ อาคารและโครงสร้างแต่ละแห่งที่มีกระบวนการทางเทคโนโลยี ซึ่งเป็นแหล่งของมลพิษทางอากาศในชั้นบรรยากาศ จำเป็นต้องมีเขตคุ้มครองสุขาภิบาล SPZ ขนาดของ SPZ องค์กรและการปรับปรุงถูกกำหนดตามข้อกำหนดด้านสุขอนามัย
สำหรับเขตคุ้มครองสุขาภิบาล ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับเขตป้องกันสุขาภิบาล SPZ แยกอาณาเขตของพื้นที่อุตสาหกรรม ออกจากการพัฒนาที่อยู่อาศัย พื้นที่ภูมิทัศน์และนันทนาการ พื้นที่นันทนาการและรีสอร์ท เขตคุ้มครองสุขาภิบาลเป็นองค์ประกอบบังคับของโรงงานใดๆ ที่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์ การใช้พื้นที่ SPZ อยู่ภายใต้ข้อจำกัดที่กำหนดโดยกฎหมายปัจจุบัน และกฎและข้อบังคับเหล่านี้
เขตคุ้มครองสุขาภิบาลได้รับการอนุมัติ ตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ตามกฎหมายของไทย ต่อหน้าข้อสรุปด้านสุขอนามัยและระบาดวิทยา เกี่ยวกับการปฏิบัติตามบรรทัดฐาน และกฎระเบียบด้านสุขอนามัย ความกว้างของเขตคุ้มครองสุขาภิบาลถูกกำหนดโดย คำนึงถึงการจำแนกประเภทสุขาภิบาลผล ของการคำนวณมลพิษทางอากาศที่คาดหวัง และระดับของผลกระทบทางกายภาพ สำหรับสถานประกอบการและการศึกษาภาคสนาม อาณาเขตของเขตคุ้มครองสุขาภิบาล
ซึ่งมีไว้สำหรับรับรองการลดระดับของการสัมผัสตามมาตรฐาน ด้านสุขอนามัยที่จำเป็นสำหรับปัจจัยทั้งหมดของการสัมผัสภายนอกนั้น การสร้างสิ่งกีดขวางด้านสุขอนามัย และการป้องกันระหว่างอาณาเขตขององค์กรกลุ่มวิสาหกิจ และอาณาเขตของการพัฒนาที่อยู่อาศัย การจัดพื้นที่สีเขียวเพิ่มเติมเพื่อคัดกรอง ดูดกลืนและกรองมลพิษทางอากาศเพิ่มความสะดวกสบายของปากน้ำ เขตคุ้มครองสุขาภิบาลควรมีการศึกษาที่สอดคล้องกัน องค์กรอาณาเขตการจัดสวน
การจัดสวนในทุกขั้นตอนของการพัฒนาเอกสาร การวางผังเมืองโครงการก่อสร้างการสร้างใหม่ และการดำเนินงานของแต่ละองค์กร และกลุ่มวิสาหกิจสำหรับสถานประกอบการที่ดำเนินการ โครงการจัดเขตคุ้มครองสุขาภิบาล ควรเป็นเอกสารบังคับเป็นส่วนหนึ่งของโครงการสำหรับองค์กร การจัดสวนและการปรับปรุงเขตคุ้มครองสุขาภิบาล เอกสารจะถูกส่งในจำนวนที่อนุญาตให้ประเมินการตัดสินใจออกแบบ ซึ่งเกี่ยวกับการปฏิบัติตามบรรทัดฐานและกฎสุขาภิบาล
ควรปลูกเขตป้องกันสุขาภิบาลให้มากที่สุด สำหรับองค์กรประเภท IV V อย่างน้อย 60 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่สำหรับวิสาหกิจประเภท II และ III อย่างน้อย 50 เปอร์เซ็นต์ สำหรับสถานประกอบการที่มีเขตคุ้มครองสุขาภิบาล 1,000 เมตรขึ้นไปอย่างน้อย 40 เปอร์เซ็นต์ของอาณาเขตของตน โดยมีองค์กรบังคับปลูกต้นไม้และไม้พุ่มจากด้านข้างของการพัฒนาที่อยู่อาศัย สำหรับวัตถุแต่ละอาคารและโครงสร้าง ด้วยกระบวนการทางเทคโนโลยี
บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ > อาชีพ แต่ละอาชีพต้องคำนึงถึงสุขภาพร่างกายในการทำงาน
