ไหลมาเทไป “ต่อไปจะเป็นการประกาศ รางวัลเลขท้าย 2 ตัวครั้งที่ 1”
เสียงของผู้ ประกาศรางวัล พร้อมกับความรู้สึกตื่นเต้นเเละลุ้นของแม่ลูกสองคนที่กำลังใจจดใจจ่ออยู่กับใบลอตเตอรี่ที่ตัวเองซื้อมา ทั้งสองคนนี้มีฐานะที่ค่อนข้างยากจนเเละมีหนี้สินจำนวนมาก คนที่เป็นแม่จึงอาศัยว่าจะขอเสี่ยงดวงแบบนี้ไปทุกงวดแล้วได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่งพวกเขาจะปลดหนี้ได้และมีฐานะที่ร่ำรวยเหมือนกับคนอื่น ซึ่งโชคก็เข้าข้างพวกเขาเพราะสำหรับงวดนี้ เขาได้ถูกรางวัล เลขท้าย 2 ตัว จำนวนหลายใบ
“แม่นี่เราถูกหวยหรอ เราถูกหวยจริงๆใช่ไหม นี่มันไม่ใช่ความฝันใช่ไหม”
“นั่นน่ะสิ นี่มันไม่ใช่ความฝันใช่ไหม แต่ถ้านี่คือความจริง แม่บอกเลยนะว่าเราอ่ะรวยเละ”
“เมื่อกี้หนูลองหยิกแขนตัวเองแล้วหนูก็เจ็บ แสดงว่านี่มันคือความจริง มันคือความจริงแม่ พวกเราถูกหวยจริงๆ”
“แม่ไม่อยากจะเชื่อสายตา แต่ว่าเราสองคนแม่ลูกกำลังจะรวยแล้ว”
ทั้งสองคนตื่นเต้นกันใหญ่กับรางวัลหวยที่ถูก พวกเขาดีใจกันมากเพราะว่านี่จะเป็นการทำให้ชีวิตของพวกเขาสุขสบาย ไม่ต้องมีหนี้สิน อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากซื้ออะไรก็ได้ซื้อโดยที่ไม่สนใจว่ามีเงินในกระเป๋าเท่าไหร่ การถูกหวยในครั้งนี้ทำให้พวกเขากลายเป็นเศรษฐีในชั่วข้ามคืน เขาใช้ตังค์ราวกับน้ำเชี่ยวที่ไหลไปโดยไม่รู้ว่าจะหยุดนิ่งตอนไหน
“แม่เราไปเดินห้างกันเถอะ หนูจะซื้อเสื้อผ้าให้กระหน่ำไปเลย”
“จัดไปเลยลูกสาว อยากซื้ออะไรก็ซื้อ อยากกินอะไรก็กิน ต่อไปเราจะไม่ต้องมาคอยคิดหน้าคิดหลังว่าเราจะมีเงินพอใช้หรือเปล่า เพราะตอนนี้เรามีเงินเหลือเฟือมาก”
“ค่ะแม่หนูจะใช้เงินให้เหมือนกับว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของหนู โอกาสแบบนี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆ การที่หนูจะได้มาซื้อเสื้อผ้าจำนวนที่เยอะขนาดนี้ ได้กินของราคาแพงๆนี่มันเหมือนไม่ใช่เรื่องจริงเลย”
“แต่มันคือความจริงค่ะลูก เอาเลยอยากซื้ออะไรก็ซื้อเลย แค่เห็นลูกมีความสุขแม่ก็ดีใจแล้ว”
สองแม่ลูกพากันไปเดินห้าง กันอย่างอิ่มหนำสำราญแต่ทั้งสองคนไม่ได้คิดเลยว่าจะต้องเก็บตังค์ไว้ใช้ในอนาคต ตอนนั้นทั้งสองคนคิดเพียงแค่ว่าเขามีเงินและเขาจะใช้จ่ายอะไรก็ได้ตามใจชอบ เเต่สุดท้ายอนาคตก็ไม่ปราณีกับพวกเขาอีกต่อไป เมื่อเจ้าหนี้ได้ข่าวว่าเขาทั้งสองคนถูกหวยและได้เงินค่อนข้างมากจึงรีบโทรมาทวงตังค์และขู่อย่างน่ากลัว
“ฮัลโหลหายเงียบเลยนะ ได้ข่าวว่าถูกหวยไม่ใช่หรอ แบบนี้ก็คงจะมีตังค์มาคืนแล้วสิ”
“ขอคืนแค่ต้นก่อนนะเพราะว่าต้องใช้ตังค์เอาทำอย่างอื่นด้วย”
“ไม่ได้ ได้ตังค์มาเยอะก็คืนมันทั้งต้นทั้งดอกเลยสิ”
“คืนทั้งต้นทั้งดอกไม่ได้หรอก ได้ตังค์มาเยอะก็จริงแต่ว่าฉันกับลูกก็ต้องใช้อยู่ใช้กิน”
“จะคืนไหม ถ้าไม่คืนวันนี้บ้านเเกพังแน่”
“คืน แต่คืนแค่ต้น”
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้ดิวะ ก็บอกให้คืนทั้งต้นทั้งดอก ติดหนี้มาตั้งนานแล้วพอมีตังค์ก็รีบใช้ให้มันหมดสิขี้เกียจทวง”
สุดท้ายสองแม่ลูกก็ต้องเอาตังค์ที่ได้จากการถูกหวยไปคืนเจ้าหนี้จนหมดตัว พวกเขาทั้งสองคนได้ปลดหนี้แต่พวกเขาทั้งสองคนก็ต้องกลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมยังคงต้องหาเช้ากินค่ำและต้องประหยัดเงิน ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากนับตั้งแต่ตอนถูกหวยจนถึงตอนที่หมดตัว แม่ลูกคู่นี้ได้แต่นั่งปลอบใจกันแล้วหวังว่าสักวันหนึ่งพวกเขาทั้งสองจะโชคดีแบบนี้อีก
“ไม่เป็นไรนะแม่อย่างน้อยๆเราก็ใช้หนี้หมด ถึงเราจะต้องกลับมาลำบากเหมือนเดิมแต่เราก็ไม่ต้องโดนพวกทวงหนี้มันมาขู่เอาตังค์อีก”
“แม่เสียใจ แม่ไม่น่าใช้ตังค์อย่างฟุ่มเฟือยเลย ถ้าถากแม่เก็บตังค์ไว้เราก็จะมีตังค์มาลงทุนต่อยอดในวันข้างหน้า เราก็จะไม่ต้องมานั่งหาเช้ากินค่ำแบบนี้อีก ตอนนี้เรากลับมาอยู่จุดเดิม ทำไมแม่ไม่คิดได้ให้ไวกว่านี้ว่าเราต้องประหยัดและเก็บตังค์ที่เราถูกหวยเอาไว้ใช้ในอนาคต”
“ไม่เป็นไรนะแม่ยังไงเราก็หาตังค์ใหม่ได้ เราก็ค่อยเก็บไปเรื่อยๆ เดี๋ยววันนึงเราก็จะมีตังค์ไปต่อยอดเป็นธุรกิจใหม่ที่เราจะสบายกว่านี้”
“นั่นสิไม่เป็นไรหรอกนะลูกต่อไปนี้เราต้องประหยัด อย่างน้อยๆเราก็อาจจะสบายในอนาคตแต่ถ้าเรายังใช้เงินฟุ่มเฟือยเหมือนที่เราใช้แบบวันนี้ เราก็จะต้องเหนื่อยแบบนี้ไปตลอด”
“ต่อไปนี้หนูจะไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือยอีก หนูจะซื้อแค่ของที่จำเป็นจริงๆเท่านั้น”
สองแม่ลูกได้รู้ถึงบทเรียนแล้วว่าการที่เราได้เงินมาจำนวนหนึ่งแล้วเราใช้จ่ายไปอย่างฟุ่มเฟือยและสุรุ่ยสุร่ายมันมีผลเสียมากกว่าผลดี ผลดีก็คือพวกเขาอาจจะมีความสุขแต่ก็เป็นแค่เพียงความสุขชั่วคราว แต่ผลเสียก็คือแทนที่พวกเขาจะได้นำเงินจำนวนนั้นมาสร้างประโยชน์ให้แก่พวกเขาในอนาคต แต่พวกเขาก็ต้องเสียเงินไปกับความไม่ทันได้คิดของตัวเองสุดท้ายแล้วพวกเขาก็จะต้องกลับมาอยู่จุดเดิมเหมือนกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ความฝัน
เหมือนกับคำพูดที่ว่า ถ้าหากเราหลงป่าอย่ารอให้ตัวเองกระหายจึงจะค่อยเริ่มหาแหล่งน้ำ เพราะถ้าหากเป็นแบบนั้นเราก็จะไม่รู้เลยว่าเราจะมีชีวิตอยู่ได้นานพอที่จะเจอแหล่งน้ำหรือไม่ เราอาจจะไม่รู้เลยว่าทางข้างหน้าจะมีแหล่งน้ำให้เราดื่มหรือไม่ ดังนั้นเราควรวางแผนอนาคตให้ดีในวันที่เรามีแรงเราควรรีบเดินหาแหล่งน้ำมาเตรียมไว้เพื่อประทังชีวิตในวันต่อไป ก็เหมือนกับการใช้เงินที่เราควรจะวางแผนให้ดีว่าวันข้างหน้าเราจะใช้เงินอย่างไร ในอนาคตเราจะมีชีวิตก้าวหน้าทางการเงินหรือไม่ แต่ถ้าหากเรามีความคิดว่าถ้ามีเงินควรเรียกใช้เงินให้หมดแล้วถ้าหากเงินหมดวันหน้าก็ค่อยเริ่มหาใหม่ เราก็จะไม่มีวันรู้เลยถ้าหากในวันข้างหน้าพบเจอกับปัญหา แล้วถ้าหากมีปัญหาเราจะสามารถแก้ไขมันไปได้หรือไม่ เนื่องจากเราไม่ได้วางแผนอะไรไว้เลย เหมือนกับสองแม่ลูกคู่นี้ที่ใช้เงินราวกับน้ำไหลเมื่อเงินหมดน้ำก็จะหยุดไหล เเลเวถ้าเป็นเเบบนี้ชีวิตเราเดินไปในทิศทางที่ดีขึ้นไปอย่างไร