ติดเชื้อรา อธิบายเกี่ยวกับการรักษาอาการติดเชื้อราในช่องคลอดของผู้หญิง

ติดเชื้อรา สาเหตุของการอักเสบของอวัยวะเพศหญิงคือการติดเชื้อรา การติดเชื้อราที่อวัยวะสืบพันธุ์ส่วนใหญ่ มักส่งผลกระทบต่อผู้หญิงวัยเจริญพันธุ์ตั้งแต่ 21 ถึง 40 ปี ความชุกของมันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผู้หญิงสามในสี่มีอาการของการติดเชื้อราในช่องคลอดอย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิต มาดูกันว่าเชื้อราชนิดใดที่ส่งผลต่ออวัยวะเพศหญิง ทำไมโรคถึงเกิดขึ้นและวิธีเอาชนะมัน

โรคเชื้อราของอวัยวะสืบพันธุ์คืออะไร การติดเชื้อราหลายชนิดเป็นที่รู้จักกันในทางการแพทย์ แต่เป็นเชื้อราที่มีลักษณะคล้ายยีสต์ของสกุล แคนดิดาที่ส่งผลต่ออวัยวะเพศ แคนดิดาสามารถเกิดขึ้นได้ทั้งในผู้หญิงและผู้ชายแต่ผู้หญิงมักได้รับผลกระทบมากกว่า ที่อยู่อาศัยที่ชื่นชอบของ แคนดิดาคือผิวหนังของริมฝีปาก และเยื่อเมือกของช่องคลอด

แคนดิดามีเชื้อรามากกว่า 170 สายพันธุ์ เพื่อการรักษาที่มีประสิทธิภาพ คุณจำเป็นต้องรู้ว่าประเภทใดทำให้เกิดการอักเสบ นักวิทยาศาสตร์พบว่า การติดเชื้อที่ปากช่องคลอดและช่องคลอดใน 75 ถึง 80% ในกรณีอื่นๆ สาเหตุของ vulvovaginitis คือเชื้อราอื่นๆ เมื่อเร็วๆ นี้ความชุกของพวกเขาเพิ่มขึ้น ทำให้เกิดภาวะช่องคลอดอักเสบซ้ำซึ่งยากต่อการรักษา

สาเหตุของโรคเชื้อรา เชื้อรา แคนดิดาเป็นเชื้อโรคที่ฉวยโอกาส ซึ่งหมายความว่า พวกมันเป็นส่วนหนึ่งของจุลินทรีย์ปกติของช่องคลอดในสตรีที่มีสุขภาพแข็งแรง อย่างไรก็ตาม ภายใต้อิทธิพลของสภาวะภายนอกและภายใน จุลินทรีย์ที่ฉวยโอกาสสามารถทำให้เกิดโรคได้ เป็นที่เชื่อกันว่า สาเหตุหลักของอาการของโรค แคนดิดาในช่องคลอดคือ การลดลงของภูมิคุ้มกันโดยทั่วไป และในท้องถิ่นของร่างกายผู้หญิง

แคนดิดาพัฒนาในระยะที่ 1 เชื้อราเกาะติดกับเยื่อบุช่องคลอดและเริ่มเพิ่มจำนวนอย่างรวดเร็ว เซลล์ของเชื้อราเอาชนะกลไกการป้องกัน และเจาะลึกเข้าไปในเนื้อเยื่อ อนุภาคของเชื้อราเข้าสู่หลอดเลือดกระจายไปทั่วร่างกายด้วยการไหลเวียนของเลือดทำให้เกิดแผลใหม่

ด้วยแคนดิดาในช่องคลอด การอักเสบติดเชื้อมักส่งผลกระทบต่อชั้นผิวของเยื่อเมือกเท่านั้น แต่ไม่สามารถเจาะเข้าไปในชั้นที่ลึกกว่าได้ และร่างกายมนุษย์พยายาม แต่ไม่สามารถกำจัดเชื้อโรคได้อย่างสมบูรณ์ ในกรณีนี้ การติดเชื้อสามารถมีอยู่และแย่ลงเป็นระยะๆ

เป็นเวลาหลายปี การรักษาการติดเชื้อยังอำนวยความสะดวกด้วยข้อเท็จจริงที่ว่า กระบวนการอักเสบในช่องคลอดมักเกิดจากเชื้อโรคตัวเดียว นอกจากเชื้อราแล้ว ยังอาจมีแบคทีเรียฉวยโอกาส โปรโตซัวและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ด้วย

ปัจจัยเสี่ยง การใส่กางเกงในอย่างต่อเนื่องเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้อาการกำเริบของโรคเชื้อรา การกำเริบของการ ติดเชื้อรา ในช่องคลอด เกิดขึ้นกับพื้นหลังของปัจจัยกระตุ้น ปัจจัยกระตุ้นภายใน ได้แก่ การลดลงของภูมิคุ้มกัน และการเปลี่ยนแปลงของระดับฮอร์โมน เงื่อนไขที่เอื้ออำนวยต่อเชื้อราเกิดขึ้น ในระหว่างตั้งครรภ์กับภูมิหลังของโรคต่อมไร้ท่อ โรคภูมิแพ้ โรคของระบบทางเดินอาหาร การขาดวิตามิน เมื่อติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์

ในบรรดายาเสพติดนักร้องหญิงอาชีพสามารถกระตุ้นได้ โดยการใช้ยากดภูมิคุ้มกัน กลูโคคอร์ติคอยด์ ยาคุมกำเนิดแบบฮอร์โมน ยาปฏิชีวนะ ฯลฯ ในระยะยาว แบคทีเรียกรดแลกติกที่เป็นประโยชน์ตายจากยาปฏิชีวนะ และเชื้อราสามารถใช้ยาต้านแบคทีเรียเป็นแหล่งโภชนาการ และในขณะเดียวกันก็เพิ่มจำนวนอย่างแข็งขัน

ปัจจัยภายนอกที่กระตุ้นให้เกิดเชื้อราคือ การบาดเจ็บที่เนื้อเยื่อของช่องคลอด หรือสภาวะที่มีความชื้นสูง การติดต่อทางเพศครั้งแรก สวมชุดชั้นในสังเคราะห์แน่น ล้างด้วยฝักบัวภายใต้แรงดัน การใช้สเปรย์ การสวมใส่แผ่นรองอย่างต่อเนื่อง การปรากฏตัวของอุปกรณ์มดลูก แคนดิดาปากช่องคลอดไม่ใช่โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

อาการของการติดเชื้อรา ผู้หญิงที่เป็นโรคเชื้อราในช่องคลอด มักมีความกังวลเกี่ยวกับ ปริมาณสารคัดหลั่งที่เพิ่มขึ้นจากระบบสืบพันธุ์ และการเปลี่ยนแปลงความสม่ำเสมอ แคนดิดาในรูปแบบของฟิล์มและเกล็ด สีเหลืองหรือสีขาวที่มีกลิ่นเปรี้ยว อาการคันอย่างรุนแรงในแคม ช่องคลอดซึ่งนำไปสู่การเกา สีแดงของผิวหนังของปากช่องคลอด บวม ผื่นและรอยแตกบนริมฝีปาก

ปวดปัสสาวะเนื่องจากปัสสาวะไปโดนผิวหนังอักเสบและเยื่อเมือก เนื่องจากความเจ็บปวด ผู้หญิงกลัวที่จะปัสสาวะ ปัสสาวะล่าช้า ความเจ็บปวดและความรู้สึกไม่สบายระหว่างมีเพศสัมพันธ์ แคนดิดาซ้ำๆ อาการจะไม่สดใสนัก อาจไม่มีการไหลออก รอยโรคพบได้น้อย บวมและแดงเล็กน้อย เนื่องจากการอักเสบเรื้อรัง ผิวหนังและเยื่อเมือกจะเปลี่ยนไป

บริเวณที่หนาขึ้นหรือบางลง มีสีคล้ำและความแห้งกร้านปรากฏขึ้น กระบวนการนี้สามารถจับต้นขาด้านใน บริเวณรอบทวารหนัก หนึ่งสัปดาห์ก่อนมีประจำเดือน อาการจะรุนแรงขึ้น และในระหว่างมีประจำเดือนก็จะทุเลาลง การกลับเป็นซ้ำของโรคเกิดขึ้นในผู้หญิงประมาณ 20% โดยอาการของแคนดิดา

รักษาโรคติดเชื้อรา เป้าหมายของการรักษาคือการกำจัดเชื้อโรค ก่อนเริ่มการรักษาแพทย์จะทำการวินิจฉัย มักจะมีการซักถาม ตรวจและป้ายจากระบบสืบพันธุ์อย่างเพียงพอ ในกรณีที่พยายามรักษาก่อนหน้านี้ไม่สำเร็จ เชื้อโรคจะถูกเพาะเลี้ยงเพิ่มเติม ด้วยการประเมินความไวต่อยาต้านจุลชีพ กรณีส่วนใหญ่ของแคนดิดาในช่องคลอดสามารถตอบสนองต่อการรักษาเฉพาะที่กล่าวคือ ใช้ยาต้านเชื้อรา และยาฆ่าเชื้อในรูปแบบเหน็บทางช่องคลอด

หนึ่งในยาที่ระบุสำหรับการรักษาโรคอักเสบในช่องคลอดคือ ยาเหน็บช่องคลอด Depantol ประกอบด้วยสารออกฤทธิ์ 2 ชนิดพร้อมกัน ได้แก่ คลอร์เฮกซิดีนและเด็กซ์แพนทีนอล คลอร์เฮกซิดีนเป็นยาฆ่าเชื้อที่ไม่เพียงแต่ออกฤทธิ์ต่อเชื้อรา แคนดิดาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการติดเชื้อร่วมกัน เช่น แบคทีเรีย โปรโตซัว โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เด็กซ์แพนทีนอลเป็นอนุพันธ์ของวิตามินบี

บทความที่น่าสนใจ : ปวดประจำเดือน อธิบายกับวิธีจัดการกับการปวดประจำเดือนในวันสำคัญ